Milli takım eski teknik direktörü Mustafa Denizli’nin yıllar önce İrlanda ile oynanan bir maçın ardından söylediği “içimizdeki İrlandaları da yendik” söylemi dillere pelesenk oldu.   Altında mutlaka çok derin anlamlar dizisi olan bu söylemi günlük hayatımızın neredeyse bütün evrelerinde sürekli olarak görebiliyoruz. Aile hayatımızdan toplumsal ilişkilerimize kadar çok geniş bir yelpazede “içimizdeki İrlandalıları” çok kolay bir şekilde görebiliyoruz.   İçimizdeki “İrlandalıları” görebilmek için birbirlerini sürekli çekiştiren dernek,vakıf,siyasi partilerin kendi iç işleyişlerini zedelemeye çalışan şahısları, her seçimde bütün partilerin kapısında geceleyen statü budalalarını, mücadelenin en çetin safhalarını arkadan izleyip sonra birden ileri fırlayan monitör maymunlarını, İslam ve insan için hiçbir zaman bir şey yapmayıp torpil sırasında kapı aşındıran ruhban kılıklıları, kim gelirse en iyi o’dur kafasında olan koltuk hokkabazlarını bir çırpıda sıralayabiliriz sanırım.   Evet tanıdınız işte onları...   Kendi projeleriyle, CV’leriyle, bilgi birikimleriyle asla var olamayanlar başkalarının kötü yanlarıyla uğraşanlar bu ilkel yöntemlerle var olmaya çalıştıkça ve reyting yaptıkça sistematik başarılar, kalkınmış bir Siverek, refah düzeyi yüksek insanlar, kaygı düzeyi düşük bir gençlik beklemek maalesef pek mümkün görünmüyor ufukta.   Her yeni gün, dönem, seçim yeni bir umut olsa da bu şansın kimlere ne şekilde, neye karşılık verildiği önemli. “içimizdeki İrlandalılara” verilecek her şans yine bir hayal kırıklığı yine bir eski Siverek zihniyeti olarak yarınlardan çalınmış bir fırsat olacak.   Gençliğin sadece enerjisini sömüren zihnini asla göremeyen hatta bunun önüne bentler ören bütün yapılar kendine özgü bir değerler manzumesi oluşturabildi mi bugüne kadar?   Ruhu boşalmış şehirler, ümitleri her gün biraz daha fazla tükenen genç işsizler yığını hep bu zihniyetlerin kendi iktidar savaşlarında esir edilip bir kenara atılmadılar mı?   Rövanşist düşüncelerin nezaretinde kutuplaştırılmadılar mı?   Güç zehirlenmeleriyle şişen kibirli, rantçı mantığın Siverek’e pozitif manada katabileceği neyi olabilir?   Konjonktürel gerçekler ışığında sürekli bir yenilik, bir devinim gerektiren siyasi, sosyal, kültürel, sosyo-ekonomik durumumuz yeni seslere, yeni yüzlere, yeni düşünme biçimlerine, yeni ufuklara bu kadar muhtaçken “İrlandalıların” kendi şahsi beklentileri bu sefer tutmaz da kazanan şahıslar, etiketler değil de Siverek olur diye temenni ediyoruz.   Öncelikle genel seçimler olmak üzere özellikle yerel seçimlerin de yaklaşması hasebiyle Siverek gençliğinin sesinin daha gür çıkacağı yeni bir Siverek hayaliyle gençliğe sözde değil fiiliyata yer verileceği yeni bir dönem temenni ediyor ve bunu elzem görüyorum.   Siverek’in Siverek gençliğinin kendi içindeki “İrlandalıları” bertaraf edeceği yarınlara güvenle, umutla bakabileceği bir gelecek ülküsünü tesis ederek hakkettiği düzeylere çıkabileceği güzel yarınlar diliyorum.   Şimdilik Esen kalın.